ANNE ÜZERİMİ ÖRT

Anne, üzerimi ört, dünya çok karanlık!

Dünya çok yalan anne ellerim üşüyor

Burası çok derin kımıldamıyor

Burası boyumu aşıyor, söylememiştin

Ört ki üzerimi uzağıma düşsün dünya

Bir bilinmez bileyim gövdemi

Güneş değmeyen sulara düşeyim

Bir yetimin elinden düşer gibi

Ne tufandan anne ne çığdan korkmadım

Kendime yenilmekten korktuğum kadar

Gözlerimde hep bir gök gürültüsüyle yürüdüm

Bilsen nasıl yoruldum içimi içime taşımaktan

Benim gözlerim kahverengidir senden kalma

Bundandır yalnız sen bırakmazsın beni

Bunu her şey susunca anlıyorum

Bunu her şey susunca anlıyorum