GİDEN YOL

bütün karıncaları ezdiler haberiniz olmadı
bir yağmura layık olamadık kupkuru kaldık
gitmeler soğuk yudumlanırken terminallerde
şair sözü tesir edemedi metropolitan yaşantılara

akşamı hançer gibi koynuna bastıran nineler
habersizsiniz bütün çeşmeleri birer birer içtiler
kalkmaya vakit bulamadan somyanızdan
bütün meshler yırtıldı torunlarınız tarafından

ağlamak şimdi mutluluğu hatırlatıyor biliyoruz
ve yaşıyoruz ağlayamadıkça mutsuzluğu
yas yüklü yağmurlar göklerde hapis kaldı
göz çeperlerimizde hüznün yalnız adı kaldı.

neresine gitmek yakışır başıboş bu şehrin
nerde buluruz ığıl ığıl kanayan yağmuru
gittiğimiz o yolların damarları çoktan tıkanmış
uzakta çok uzakta sarı ışıklı yapılar harab olmuş