FAL

İflah olmuyor ne yapsak insancıklarımız
Demir tunç lazer boncuk
Bu çağ bu irin bu jenosid
Ocağı tütmüyor hiçbirimizin
Nasıl olacak bu kadar çocuk
Bu kaçan uykular nerede birikiyor
Azizim çaresiziz

Demokratlar nöbetler beklentiler
Kırılan bir bardak gibiyiz bu asrın sabahında
Mecburen mi sevap işliyoruz bilinmez
Hangi şeye zorlasak kendimizi
Ne lazım olsa çarşılar buhurdansız
Andımız yok
Adımızı ne koyalım, aciziz
Nereye bu kadar kâğıt
Ne güne dek pişmanlığımız
Sıkıntıyı azaltmıyor ölümlerimiz

Bu çağ otuzlardan kalma, bu şişkin tabut
Zırhlar, yinelenen emir makineleri
Şeytanı çatlatıyor bu inadımız
Nerdeyse kör edecek bizi

Bu nazar bu çocuklar bu boncuk
Grev grev grev