DELİ ÇAYLARDA ŞAVKIR ŞARKILARIN KÜLLERİ

ceren gözlerinde kekikten güller ırgalanır

tüllenmiş bir yarayı ürperten hançeri ebru

şehzadenin söylemediği aşkını pusatla

deli çaylar şavkır iki büklüm yunduğu

ansızın inen akşam gibi dağlar ardına

başını taşlara vurdurur, yıldızlara bakarak

kim nereden bilecektir, nehrin hüzzam soluduğunu

özlemi harlayan o şuh eda gülüşler (var ya)

pencere önlerinde fesleğenlerden utanarak

hayın kimdir, yolu olmayan, gidilmeyen, gelinmeyen

geçit vermeyen dağ bellerinde süvariler

turnaların havadis vermediği kentli yeni yetmeler

sancıdan uzak, ağıt yakmayan dudaklar

takma dişleri sırıtırken bardaklarda

ceplerinde biten bir şarkının külleri,

sergenlerde yıkık kanserliler, boş gözlerle

bir köprü arıyor geçip gidenlerin ellerinde

can yoldaşı iğde yaprakları akarsu yataklarında