Menu
DEDİM Bİ VURUŞLUK CANI VAR
Şiir • DEDİM Bİ VURUŞLUK CANI VAR

DEDİM Bİ VURUŞLUK CANI VAR

Şimdi size adımı söylüyorum:hayat
Bıktım artık soyutlamalardan:mustafa celep
Yalansız yaşadım yüzeydeyim
Çokça zihin harcadım yoğrulup harflerimle
Bir hikayem olsun istedim
Dedim merhaba dedim iyi günler
Dedi rahat bir nefes al konuşalım
Dedim seni seviyorum
Dedi somut olsun sevmelerin
Dedim çekilin karşımdan ey şehir ahalisi dedim yıkılın
Dedi somut olsun düşüncelerin
Dedi sert bir kemik gibi çarpışmalısın
Dedim tam onikiden dedim pazarlıksız
Dedi somut olsun sözlerin
Dedim çekin kılıçları dedim çatlatın kafaları
Dedi dokunduğun dedi gördüğün somut olsun
Dedim acıysan eğer sıkılıyorsa damarım
Dedi üzgünlüğün dedi yorgunluğun somut olsun
Dedim demir mengenelerde kimin bedeni böyle
Dedi güneşlerin dedi rüzgarın dedi limanların somut olsun
Dedim yaşadım bunca acıyı dedim çalkantılıydım
DEDİ ÇARPIŞAN ATLAR GİBİ SOMUT DUYGULARIN OLSUN
Dedim neymiş bu büyüler fallar yaşamsal değil bunlar
Dedim bir vuruşluk canı var
Dedim korkarım tanrı’dan bir arslanın yürüyüşü gibi kanımda
Dedim köklerim yarılıyor ortadan dedim bu da geçer ya hu!
Dedi çarpa çarpa ilerleyen bir şey olsun köklerini yarışın
Dedi yolların dedi caddelerin de somut olsun
Dedi kadınların somut olsun
Dedi kütür kütür yürüyen somut kadınların olsun
Dedim vatan somuttur
Dedi sağlam dur bir halk gibi
Karşısında düşmanın.