ÇEKİŞMEYEN CANDA UMUT

Yeni doğmuş çocukları ölen anneler gibi

Mahzundur sevilmeyi reddeden heves

Hani gözleri başka yerlerinden bakar ya yavruların

Zapt edilmez onun uçuşları ferahın sınırında

Sevginin karılmamış hali rastlamadan

Bir gizi görürüz bakışınca yaşamakta.

Onca hale rast nice gülüşe mest canımız neden

Kavgasız tebessümleri hem de içsiz

Ödemekle mükellef olmuştur

Küsmeyi neden çocuklara kaptırmışızdır

Neden bir deliler minnetsizdir

Niye bir ben

Yansıdıkça kendime

İçime yetişmem gerekir.

Bakın

Bakın diyerek başlayan sözlere iç çekersek

Bizi kurşunlar dolar

Yarım kalan sızıların yankısı zonklasın yüzümüzde

Bırakın üç günümüz

Diş göstermeden geçsin

Hem böyle gülebilirsiniz de.

Taze günahların ölmeyen yüzleri gibi parlıyor gözümde hayıf

Bir daha düşeyim kollarına

Daha bir hoş kokulu unutayım diye

Annelerin içine kelebekleri konan uçsuz yeşillik

Caymakla gözüme gelmez oluyor

Bir kez ölsem biliyorum

Birkaç yaprakla geziliyor.

Başlarımız artık yalnız üflenen fısıltıların karnını doyuruyor

Sözlerin gizinde bir gülünçlük peyda

Gülmek çünkü ancak gözlerin güneşliğinden sızar

Nice harabelerde mesut canlar dirilir de

Günün şavkı gönlün canına kıyar.

Bırak eller ditsin acılarını

Başkası bulsun senin yalandan güldüğün acı resimleri

Yüzüne bakmasın yüzün

Cebinde birkaç gözün yol çekerse yetti

Aşk olsun

Eğer varsa yitirilmiş birkaç sözün.

Korkmak düşerse al elmalara benzeyip

Sen ve ben de tezden umudu bir yeni yetişene

Kurtlar gelmeden benzetelim

Sen ve ben başka elden ne gelir

Korkmak ölmesin diye pekçe gezelim.

Bırak yaşamak çökmesin tepelere

Sen ve ben biri gizi sevelim.