beni ben edenlerden

sonrasızlığın düşünde bir adam vardı ormanlardan ve kayalardan habersiz
ama her şeye gülen bir adam

bildiğim gibi davranıyorum aslında o adama
yıllar geçerken ve tren istasyonlarında yalnızlık uzak diyarlara uğurlanırken

ben ya da o yani ikimiz sessizliğin çocuğunda oyun oynarken uzaklara
düştü bir söz kucağıma