Menu
AĞITLAR YAKAN ADAM
Şiir • AĞITLAR YAKAN ADAM

AĞITLAR YAKAN ADAM

inatla bir çocuk tutunmuş yaşama
cebinde üç mendil, satsa bir ekmek eder
benimde avucumda, üç gramlık metal para
versem sana çocuk, ne kadar tokluk eder?
hadi git başka, sokak ve caddeler ara
bir kırlangıç inatla bağrıma sokulur
sen beni boşver, durma rızkını kovala!
dağlar da bir gün yerle bir olur.

inatla bir anne sütsüz memeyi uzatır bebeğine
elinde bir fotoğraf, atsa hasretlik biter
diye düşünürken kendi kendime
vazgeçebileceği biri, hiç değilmiş meğer
fotoğrafı kaybolsa, özlemi düşer düşüne
yığınla dolu hasret, nefretle vurulur!
sen beni boşver anne, al fotoğrafı eline
dağlar da bir gün yerle bir olur.

inatla bir kız, umudu
örer saçlarına
koynundan göçmen, bütün kuşlar gelir geçer
birden gözlerim değer, mağrur bakışlarına
bir yiğidin özlemini, gözleri resmeder
hani hayaller adım alır,desem ki aldırma
her yiğidin yanında, üç-beş ömür vurulur!
sen saçlarını biraz, biraz daha oyala
dağlar da bir gün yerle bir olur...