JAMES JOYCE'DAN Ç/ALINTI

Chamber Music (1907)’den XXX ve XXXIII:

Love came to us in time gone by
When one at twilight shyly played
And one in fear was standing nigh -- -
For Love at first is all afraid.
We were grave lovers. Love is past
That had his sweet hours many a one;
Welcome to us now at the last
The ways that we shall go upon.

Bir daha ele geçmez bir günde aşk geldi bize
Birimiz dansederken, sıkılgan, alacakaranlıkta
Bir kenarda korku içindeydi öbürümüz-
Çünkü Aşk başlangıcında sadece korkudur.

Kara sevdalıydık biz. Aşk bitti
Tatlı dakikalarını yaşadık,
İşte sonunda göründü bize
Yürüyeceğimiz yeni yollar.

***
Now, O now, in this brown land
Where Love did so sweet music make
We two shall wander, hand in hand,
Forbearing for old friendship' sake,
Nor grieve because our love was gay
Which now is ended in this way.
A rogue in red and yellow dress
Is knocking, knocking at the tree;
And all around our loneliness
The wind is whistling merrily.
The leaves -- - they do not sigh at all
When the year takes them in the fall.
Now, O now, we hear no more
The vilanelle and roundelay!
Yet will we kiss, sweetheart, before
We take sad leave at close of day.
Grieve not, sweetheart, for anything -- -
The year, the year is gathering.

Şimdi, âh şimdi, bu esmer ülkede
Aşk’ın tatlı şarkılar söylediği,
Biz ikimiz dolaşacağız, elele,
Sabrederek eski günler hatırına
Neşeli aşkımız için üzülmeyelim de
Şimdi bu şekilde bitti diye.

Bir çocuk kırmızı sarı elbisesi içinde
Vuruyor, vuruyor ağacın gövdesine;
Etrafımızda yalnızlık çepeçevre
Islık çalıyor rüzgâr neşeyle.
Yapraklar –âh çekmezler hiçbir zaman
Yıllar alıp götürünce hazan mevsiminde.

Şimdi, âh şimdi, duymuyoruz artık
Seslerini şarkıların, türkülerin ne de!
Yine de öpüşeceğiz, sevgilim, hüzünle
Ayrılmadan önce gün bitiminde.
Üzülme, sevgilim, üzülme hiçbir şeye-
Yıllar, yıllar ekleniyor birbirine.

Türkçesi: O. Çakmakçı