ZAMANSIZ ŞAİR

Zamansız akşamlarda,
Kendine yürür şair.
Bir kılıcın keskinliği ruhunda,
Parlak ve ağır.
Yitirilip bulunan bir geçittir yüreği,
Canı tene isnad ne çok yanılgı şimdi.

Zamansız akşamlarda,
Ruhunun kuytusunda,
Eşkalin belirsizliği.
Bir yoğunluk yayılır,
Varlığının hafifliğinde ;
Her şey zıddı ile…
Ölüm, hayata delil;
Delil, gündüz geceye.

Şair, karşıtlıklar geçidi.
Bitmeyecek yol gibi,
Zamana yürürken o;
Yürür zaman şaire.

Şiirin, şuurun ve şairin üstüne ,
Mitoslar düşürülen bir demde;
Sarmalar ruhunu şair,
Ruhunun iksiriyle.