yüzeysel arzu

düşer durur bu evren kendisine doğru

eser delice hızlarla maddeler içe

bir yer en yüzeyde durmanın doldurduğu

rüyalar devşirdiğimiz ışıktan bahçe

ve gözlerin yalnız, tüm rüyalardan uzak

bilen gerçek bir geçmişi, ve geleceği

çıkıp gözlerimden gözlerinde yaşamak

gerçekleştirmek orda her sahte çiçeği

ne evreni ne kendimi anmak bir daha

hatırla ruhum, sonsuz günleri hatırla

siyah gözlerinin yaydığı tâ en dibi

tâ en dibi, edânın yürüdüğü yalnız

arınmanın sahici bir karanlık gibi

gökleri baştan süslediği, yıldız yıldız