YIKINTI

Kül sabahı sanrısıydı
Kurutulmuş yalanlar
Astım boynuma
Yatak yaralarını
Öptüm insanlığımın
Daha yanmamıştı
Çadırda çocuklar
Tebeşirle yazılan
Küçük harfli
Dualar ezberledim
Yakınsadı
Kansız ölüm
Kar sıcağı
Köşesine birikmiştin
Yakanda bir top
Kasım kanırtısı
Alfabenin ortalarına
Uzuyordun
Dil trenleri
Yıkıntılara varmada
Sustu
Ağlayan kahkahalar
Adam otlarına
Sarınıp oturduk
Yumurtadan çıktı
Mutluluk
Turuncuydu
Bildiğim yalanlar
Kurşun geçirmez
Kuşlar yarattım.