YEŞİL ÇOCUK

Melez bir günün
sarı akrebinde.
İndirir perdelerini
yeşil çocuk,
aheste.

Ada'nın
fettan kuşları
seğirtirken kale burçlarında.
Beyaz gölge çöker
kaptan köşk terasına.
Yakar yelkenleri çocuk,
yılgın dudaklarla.
"Hakkım var mı bilmiyorum
ama işte, yoruldum"

Ah be çocuk ah!
Başlamadın ki,
ıslanmadın sen daha...

Bakma sen
çiylerle
buğulanmış camlarına.
Yosun tutmadı kirpikler,
paslanmadı gözlerin daha.
Sanma uçabilirsin
germeden kanadını
poyrazlara.

Yağmurlar nedir ki,
dağları yükleneceksin
sen daha.
Çelimsiz kanatlarınla.