medresei yusufiye

Yusuf... Kenan diyarında  güzel bir çocuk
yüreğinden yaralı bir kuşun kanadına konmuş
yusuf...gömleği yırtık yaralı  bir çocuk
bir deli aşığın nefsinden vurulmuş
yusuf yaralı bir ceylan Mecnûn diyarında
güzeller güzeli bir nur var alnında
İnsan..sevdiğine benzer ya....
sevdiği beklediği bir dosta namzet
gül kokusu var fıtratında
yusuf.....
ahh yaralı yusuf...
kaybolur Kabilden bu yana uzanan kardeşlik kavgasında
yıktılar viran ettiler Yakub'un sarayını
yusuf yook!!
kaybettiler masumu kendi karanlık kuyularında
yusuf...kardeşlik kavgasında kuyulara atılan
yusuf..zulmetler karşısında uzletler arayan
yalvarır yakarır
karanlıklardaki kara karıncadan haberdar olana
elini uzatır..bilir ki yetişir YÜCE NASİR
Sıkıntıda olan kullarına
Anka kuşudur gelir
karanlıklar aydınlığa dönüşür
güller güzeli yusufçuğa...
Yusuf'un kapı önü çamurlar..
Günahlar pençe halinde 'el aMAN! '
zindanlar yusufa
gül gülistan olduğu zaman
anlar ki medresesidir
sonsuz huzura ulaştıran mekan
ve...buluşur iki sevgili
hiç bir fanini algılayamayacağı bir an..
yusuf!! bir yiğit hak yol uğrunda savaşan
gül fidanı ekebilmek için kurak topraklara
kendini hırpalayan
almıştır sancağını nurlu atalarından
Yusuf bir güzel çocuk Kenan ilinde yaşayan
züleyha tutkulu bir nefis
yusuf gömleğini parçalayan
Yusuf..iffet abidesi..
gözlerinden gül damlacıkları süzülür
tırnak gömleğine uzandığı  an..
Yusuf...döner Rabbine
'Ey beni işiten SEMİ al beni bu karanlık kuyulardan
ki sensin benim sevgilim
uzak tut su nefis tırnağını
uzak eyle kalbimden
sana ayırdığım en özel hücremden'...
yusuf...iffet abidesi gül damlacıkları kanatır gömleğini
şaşar züleyha, bakar güller kokan yaşlara
Anlar ki yusuf değil
VEDUD olana aşktır kapıda kul köle olunan
ulaşabilmek için onun aşkına binler yusuf'tan terk olunan
yusuf sonsuz sevdaya açılan bir kapı
züleyha bu kapıyı aralayan...