ISSIZ ÇEŞMİ

Bir zamanlar gürlerdi asumanın yankısında
Etrafa çağıldayan şifa sesiyle..
İlmik dokurdu medeniyet taşında oturanlara
Ciğerine ab-ı hayatın temas etmesiydi hayat
Damlalarında tarih çizgileri ipek dokurken
İnceliğin ve derinliğin akardı toprağa süzülürken
Süzülmen de gurbette kaldı bayat bakışlarda
Koridor tümsekte, çıkar mı ruhundaki serinlik?
Mermerler eskimeyen modanı devirirken çelmesiyle
Taşlaşan adımlarda nabız düşmanlığı
Şehit damarını sularken hatıramsı silüetin
Kırık ayna avucunda kaldı velut medeniyetin..!