Gittin bir haziran sabahı,
Günlerden cuma...
Yokluğun harf harf,
vuruyordu avucuma.
Sözlerinde öfke,
sözlerinde acı,
sözlerinde kin.
Nefretin bile senin kadar güzeldi,
Benim kadar çirkin.
Gittin...
Vücudum hücre hücre toprağa döküldü.
Başka adamların elleri lav lav,
Etinde mi büküldü!
Gittin bir haziran sabahı
Bütün günahlarını
Dökerek bu yangına.
Benim kanım değil mi avuçlarına
Yaktığın kına!