Düş Sarmalı

benim posta kutum hiç olmadı, mektuplarla soğumadı hasretim

haberlerim bir göğerçinin kanadında, eskinin mağlubuyum

bu çağa kandil yaktım ağıt niyetine, acısı buzdan eksik

eskiden insanlar ayrılıkları taşırmış ceplerinde

oyalı mendilimin hangi köşesine saklandın?

çimdik atarım etime her uyanışımda

sahi midir bu dünya oradan anlarım

kapı eşiğindeki halının çiçeklerini toplarım bahçesizlikten,

renk renk cümbüş cümbüş çiçekler, ayaklar altında ama dipdiri çiçekler

şükür ki suya muhtaç değiller, alır hepsini kucağıma asarım

alemde bir hengame kederimden, nasıl unutuldu adım?

her gece dünyayı önüme serip kendimi ararım,

boylar aşarım kaşgardan maveraya

sıra sıra ak dağlar, önümde karlı yollar

bilmem hangi uzağın ardında savaşlar

olmaz’a koşarken buzullara dokunur parmaklarım

asırlar geçti üstümden, kınalı eller hâlâ masamda mı?