ÇOCUKLUK SARAYIM

Bu günlerin adamı değilsin der, sık sık hatun

Giyerim bunu her seferinde bayramlık elbise gibi, mutlu

Bereket Bakkaliyesi, Kısmet Manavı, câmi cemaati

Mahalle kahvesi, ev düğünleri, üleşilen yoksulluk

Müsaitseniz annemler size, ölü evine üç gün yemek

Paylaşıldıkça azalan acı, köpürüp coşan sevinç halleri

İşte böyle günlerin içimde yemyeşil duran arzusu

Ait değil bu devirlere kalbim, doğrudur

Alışamadım bu çok afili günlere, nevzuhur 

İçten pazarlıklı koyu kesif gri-siyah demlere

Zemheri ayazı, ruhsuz demirden kadife ellere

Bu plastik, bu genizden, bu dudak ucu gülüşlere

Bu sebeptendir kaçıp kaçıp çocukluk sarayıma uçuşum

Bugüne ağır sitemlerim ki, ruhumu huzura kavuşturur