Islanmamaya çalışarak koşanların yanında,
Bir çocuk var.
Herkese inat,
Zıplıyor birikintinin üstünde.
Her yeri ıpıslak çocuğun,
Diliyle yağmur damlalarını tutmaya çalışıyor.
Deniz kenarına koşuyor daha sonra,
Kollarını uzanabildiği yere kadar açıyor.
Balıklara sarılıp,
Martıları selamlıyor.
Bir nefes alıyor yağmur kokusundan,
Olabildiğince bir nefes.
Şimdi bu çocuk,
Hala ıslak yağmurlarda.
O günkü gibi yine heyecanı,
Balıklara ve martılara.
Sen çocuk,
Hep ıslan yağmurlarda.
Hiç kiri kalmasın üstünde insanlığın.
Sana gülenler için de,
Kuru kalanlar için de,
Martıları selamlamayanlar için de,
Yaşa sen çocuk!