BÜYÜDÜKÇE

Bir yaşım daha düştü hüzün sokağına

Ellerim soğuk, yüreğim parçalı bulutlu

Canımı çok yaktılar anne, canımı çok yaktılar

Yüzüm kan içinde, gecelerim bol sükûtlu

Koca bir karanlık var ciğerimin ortasında

Korkarım kalp atışlarımca yankılanıyorum

Gecelerimi aldılar anne, benim gecelerimi

Kalmadı usum, kalmadı sesim, kalmadı sorum

Ellerimde yara izleri, kara bir geceden kalma

Sanırım her yanda onlar var, her yanda onlar

Beni dilsiz koydular anne, beni dilsiz koydular

Beni kapkara odalara, beni yağmurlu baharlar

İçimdeki sancıyı almıyor hiçbir şarkı

Kulaklarım duymaz mı oldu nedir bu sağırlık

Sesleri aldılar benden anne, seslerimi aldılar

Ölüm gibi yalnızlık, ölüm gibi gözyaşı, ölüm gibi karanlık

Rüyalar görürdüm hatırlar mısın, mavi rüyalar

Vaktim kalmıyor şu sıralar; uyumaya, rüyalara

Düşlerimi çaldılar anne, düşlerimi çaldılar

Zihnim boş, yüreğim aç; o eski sessiz çığlıklara

Çocukken ışıkları kapatamazdım, şimdi kapatmıyorum

Fark etmiyor artık gece yahut gündüz

Günlerimi karıştırdılar anne, haftalarımı kardılar

Aylar geçer, seneler; bana her mevsim güz

Senden başkası yokmuş meğer ağlanacak

Benden başkasını bulamadılar yakacak

Ellerinde ellerin, el oldum anne el oldum

Umutlar gönder bana olur mu ellerimden tutacak