ALTIN PUSAT

Atlar gördüm,

savrulan yeleler,

alacalısından, dorusuna,

ve kar beyazına, o atlar…

Birer yavuz kesilmişler dünden bugüne,

ve yağız iken,

hatta olabildiğince vahşi,

birer küheylan…

Şahlanmaya sonra,

kızıla dönmüş göğe doğru,

tüm bir afaka, dört cihete ,

istekliyken bunca,

o delişmen huyca,

ele avuca sığmaz fıtratça,

göz kamaştıran ışıl ışıl atlar…

Toynak sesiyle titrer kızıl elma,

doludizgin bir fırtınayla esip, gürler ,

işte gümüş eyer,

işte altın pusat,

çevik bir ok,

inadına hızlanır menziline,

ama biteviye,

ilanihaye,

kavislenir hep kızıl elmaya,

erimsiz ufuklara…