GECE LAMBASI

Ömer’in kapalı alan korkusu var, klostrofobi. Sadece klostrofobi değil, karanlıktan da korkuyor. Gece lambasını asla söndürmüyor, kapıyı kapattırmıyor. Odasını paylaştığı abisi durumdan çok şikayetçi. Ama elinden bir şey gelmiyor ailenin. Sayısız pedagoga götürüyorlar, hepsi prestijli doktorlar. Olmayınca da hacılara, hocalara götürüyorlar çocuğu. Hiçbiri fayda vermiyor, Ömer hala korkuyor. Anne baba da çok muzdarip yaşananlardan. Her Allah'ın günü reçeteler, ilaçlar, dualar... Biz düzenimizi kurduk diyorlar, dinleyen yok. Bunalmışlar artık, kimse rahat yüzü vermiyor. Laftan anlamayan bu güruhla baş edemiyorlar. Günden güne yıpranıyorlar, Ömer’i de yıpratıyorlar.

Asıl sıkıntı okul çağına gelince başlıyor. Hastalık bilmez küçük çocuklara dert anlatamıyorlar. Zavallı Ömer’e etmedikleri eziyet kalmıyor bacaksızların. Nereden bilsinler klostrofobiyi, orijinal bir hastalık. Ömer’i kilitlemedikleri kuytu köşe kalmıyor okulda. Yavrucağı hep öğretmenleri, müdürleri kurtarıyor oralardan. Tabi fark ederlerse; etmezlerse Ömer kayıp. Çocuk iyiden iyiye içine kapanıyor, ürkekleşiyor. Evde bile ağzını bıçak açmıyor artık. Uyurgezerliği de o zaman başlıyor işte. Başlarda yatağından kalkıyor, evde gezip yatıyor. Nadiren yaptığı için üzerinde çok durmuyorlar. Bir gece annesi uyanıyor, Ömer yok. Anne, baba, kardeş pijamalarıyla sokağa dökülüyorlar. Tüm mahalle her yerde Ömer’i arıyor. Çocukcağızı yan binanın yangın merdiveninde buluyorlar. Uykusunda evden çıkmış, buraya kadar gelmiş. Birden uyanınca nerede olduğunu anlamamış, korkmuş. Hava zaten karanlık, yangın merdiveni küçük. Küçük Ömer ağlaya ağlaya uyuya kalmış. Babası eve kadar kucağından indirmiyor oğlunu. Annesi bir güzel yıkıyor tozunu toprağını. Odanın kapısıyla süslü gece lambaları açık... Abisiyle koyun koyuna uykuya dalıyor Ömer. Bugünü atlatmanın rahatlığıyla yarının korkusu başabaş.

İşte doktor bey gördüklerimin hepsi bu. Bana gösterdiğiniz siyah beyaz resimde gördüklerim. Şurdaki siyah kare, karanlık bir kulübe. Önünde duran, bizim küçük korkak Ömer. Bilyelerini çalan arkadaşları bu kulübeye sığınmış. Ömer çok korktuğu için giremiyor içeri. Kapanan kapının arkasından bakıyor, çıkmalarını bekliyor.